ž (w kościele katolickim)

См. также в других словарях:

• święty — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, święci, świętytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w połączeniu z imieniem Boga słowo to jest wyrazem hołdu i czci oddawanej przez wiernych Stwórcy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Święty… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga krzyżowa — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabożeństwo wielkopostne w Kościele katolickim, polegające na rozważaniu męki Chrystusa, poszczególnych jej epizodów (tzw. stacji) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W Wielki Piątek odprawiono …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kuria — ż I, DCMs. kuriarii; lm D. kuriarii (kuriaryj) 1. «w niektórych kościołach chrześcijańskich (np. katolickim): zespół kolegialnych urzędów duchownych, działających z ramienia biskupa, mających władzę wykonawczą i sądowniczą na określonym terenie… …   Słownik języka polskiego

• święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… …   Słownik języka polskiego

• diakon — m IV, DB. a, Ms. diakonnie; lm M. diakonni, DB. ów 1. «w kościele katolickim i prawosławnym: osoba mająca święcenie diakonatu» 2. «w kościele protestanckim: pastor zajmujący się akcją charytatywną» 3. «we wczesnym chrześcijaństwie: pomocnik… …   Słownik języka polskiego

• diakonat — m IV, D. u, Ms. diakonatacie 1. «w kościele katolickim i prawosławnym: święcenia uprawniające do czynności pomocniczych przy mszy i innych obrzędach liturgicznych (np. udzielanie chrztu, głoszenie kazań)» 2. «w kościele protestanckim: instytucja… …   Słownik języka polskiego

• gregoriański — «zatwierdzony, wprowadzony przez papieża Grzegorza XIII» Reformy gregoriańskie. ∆ Kalendarz gregoriański «wprowadzony przez papieża Grzegorza XIII kalendarz słoneczny, wyrównujący różnicę jedenastu minut między rokiem zwrotnikowym a rokiem… …   Słownik języka polskiego

• kantor — I m IV, D. u, Ms. kantororze; lm M. y 1. «biuro fabryki, przedsiębiorstwa, zakładu; kancelaria kupca, przemysłowca, bankiera» 2. «instytucja handlowa lub bankowa; przedstawicielstwo handlowe; biuro pośrednictwa» Kantor wymiany. Kantor przewozowy …   Słownik języka polskiego

• oficjum — n VI; lm M. oficjumcja, D. oficjumcjów 1. rel. «w Kościele katolickim: urząd kościelny; obowiązki wchodzące w zakres tego urzędu» 2. rel. «w Kościele rzymskim i Kościołach wschodnich: odmawianie brewiarza przez duchownych; także zbiór modlitw… …   Słownik języka polskiego

• sobór — m IV, D. sobórboru, Ms. sobórborze; lm M. sobórbory 1. rel. «w kościele katolickim: zgromadzenie biskupów całego świata pod przewodnictwem papieża (lub jego delegata), obradujące nad sprawami wiary, organizacji i dyscypliny kościelnej» Sobór… …   Słownik języka polskiego

• Boże Narodzenie — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} święto chrześcijańskie obchodzone na pamiątkę narodzenia Chrystusa: w Kościele katolickim – 25 grudnia, w Kościele prawosławnym – 7 stycznia {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień